Ercüment Kalmık (1908-1971), Güzel Sanatlar Akademisi’nden 1929’da mezun olmuştur. Mezun olduktan sonra kendi imkanlarıyla Paris’e gitmiş ve burada André Lhote atölyesinde çalışmıştır. Kalmık’ın, lirik soyutlamaya yönelmesi kübizmle başlamıştır, Paris’te olduğu süre içerisinde izlenimci bir anlayışla manzaralar ve natürmortlar yapmış ancak daha sonra çeşitli denemelerin ardından, doğanın lirizmini yansıttığı soyut çalışmalarına ulaşmıştır.
Sanatçının 1950’lerde soyutlamanın lirik biçimleme öğelerinin de içinde olduğu örneklere rastlamaktayız. 1956’dan sonra tonsal ve çizgisel soyutlamaları başlamış ve 1960’lı yıllardan sonra soyut anlatıma tamamen egemen olmuştur. Önceleri düz renklerle özgürce soyutlanmış peyzajları ele almıştır. Kalmık’ın lirizme, çok sevdiği manzara resimlerini daha bağımsız bir anlatım için yöneldiği, resimlerinden anlaşılmaktadır. Renk paletini sıcak renklerle oluşturmuştur, manzara resimlerinde krom sarılar, yeşiller, kahverengiler, kırmızılar ve maviler, soyut resimlerde daha sade ve özgür kullanılmıştır[1].
[1] Şeyda Şener, “20. Yüzyıl Soyutlama Sürecinde Geometrik Biçimlemenin Türk Resim Sanatın Yansıması”, (Yüksek Lisans Tezi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2010), 103.
Sanatçının daha fazla eserini görmek için tıklayınız.
Daha fazla içerik için tıklayınız.